نگاهی دیگر، نگاه ما
خیلی وقتها در زندگی لازم است که از نگاهی دیگر به قضایا بنگریم، از زاویه‌ای جدید. نگاه ما باید نگاهی دیگر بشود و نگاهی دیگر نگاه ما
انتقاد
آنچه میان آقای رادان و فرزاد حسنی در برنامه کوله‌پشتی گذشت و واکنش‌های موافق و مخالف نسبت به آن، نشان از یک چیز دارد: «عدم وجود انتقاد در تلویزیون ما».
اگر «انتقاد» و «زیر ذره‌بین» بردن در دستگاه رسانه‌ای ما به سنت حسنه‌ای تبدیل شده بود، دیگر آنچه گذشت آنقدر مهم نبود که فردای آن کسی حتی در تاکسی درباره‌اش صحبت کند. اینکه موافقان چنین برنامه‌هائی از ته حلق برای آن هورا می‌کشند و مخالفان آن با بلندگو صدای واویلا سر می‌دهند همه از آن رو است که هیچکدام‌شان با چیزی بنام «انتقاد» مواجه نشده‌اند.

نفس اینکه چنین برنامه‌ای تا این حد «پس‌لرزه» داشته و روزی نیست که در یکی از خبرگزاری‌های ایرانی خبری درباره آن مخابره نشود، خود نشاد دهنده‌ واقعیت زشتی است بنام «نبود انتقاد». چند سوال ساده از یک مقام مسئول در کشور که اینقدر هیاهو و بیانیه و وا اسفا لازم ندارد.
مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin
نوشته شده در 5:22 PM توسط ققنوس.
0 comments

Free Blog Counter