دستگاه قضائی ایران با اجرای حکم سنگسار مرد (و نه مرد و زن محکوم به آن) بسیار بسیار هوشمندانه عمل کرد. الان سر و صدای دستگاههای حقوق بشر و ضد اعدام و از این قبیل در سرتاسر جهان در خواهد آمد. اما بیشتر انرژی روی این قرار خواهد گرفت که زن محکوم را نیز مثل مردش سنگسار نکنند. دستگاه قضائی ایران میتواند با گذشت از سنگسار این زن سینه جلو بدهد که «دیدید ما به نگرانیهای جهانی و بخصوص در مورد بانوان گوش میدهیم؟ ما خیلی هم بد نیستیم». به نوعی همان به مرگ گرفتن و در نهایت رضایت به تب.
در عین حال به آن قشر از جامعه که بنا به هر دلیلی خواهان اجرای حکم سنگسار بودند هم نشان میدهد که بله ما به حرف احدی گوش نمیدهیم و مستقل هستیم و اجرای حکم خدا را میکنیم.
تا اینجای کار مرد، قربانی یک نمایش قدرت در درون ایران و نمایش حسن نیت در خارج ایران بوده. در هر حال امیدوارم حکم سنگسار در ایران به کتابهای تاریخ بپیوندد.
Labels: سنگسار