نگاهی دیگر، نگاه ما
خیلی وقتها در زندگی لازم است که از نگاهی دیگر به قضایا بنگریم، از زاویه‌ای جدید. نگاه ما باید نگاهی دیگر بشود و نگاهی دیگر نگاه ما
عراق گل و بلبل، عراق خونین
بزرگترین مشکل آمریکا در عراق نه بقایای رژیم صدام هستند، نه بقایای بن‌لادن، نه ایران و نه شورشیان کوچک و بزرگی که از سر بیکاری و برای نجات از خماری یک گوشه نشستن و چرت زدن تصمیم به مبارزه با آمریکا گرفته‌اند. بزرگترین مشکل آمریکا «دوربین‌های تلویزیونی» مستقل و آزادی هستند که بدون هرگونه مشکلی به سوراخ سنبه‌های عراق سرک می‌کشند و برای اولین بار در تاریخ بشر از لحظه لحظه یک نبرد برای جهانیان گزارش می‌دهند.
اگر در زمان صدام حسین نیز تا این حد آزادی گزارش و تهیه فیلم و مصاحبه در عراق بود، آنگاه مردم جهان اکنون عراق را جای ناامنی نمی‌دانستند. در آنصورت تمام کشتارهای صدام ثبت و ضبط می‌شد و پرده از معاملات تجاری و جنایات پسرانش نیز برداشته می‌شد. از کشتار کردان در حلبچه گزارش‌های دقیق و لحظه به لحظه به دنیا مخابره می‌گشت و آمار کشته‌های رژیم بعث در جنگ خود خواسته با ایران و بعد با کویت با همان دقت و موشکافی‌ای دنبال می‌شد که آمار قربانیان خشونت‌های قومی و مذهبی در عراق توسط مردم دنیا دنبال می‌شود. کشتار شیعیان در جنوب عراق نیز کامل پوشش داده می‌شد. کسانی بودند که از هر قربانی مظلوم و بی‌گناه حکومت صدام عکسی بگیرند و فیلمی تهیه کنند و جای شکنجه‌ها را بر بدن‌های تکه‌تکه شده به جهان نشان دهند. اما در زمان صدام حسین هیچکدام از این دوربین‌ها و گزارش‌گرانی که اکنون از کوچکترین جنبه‌های زندگی در عراق فیلم و گزارش تهیه می‌کنند اجازه نداشتند که وارد کشور شوند.
نباید فراموش کرد که عراق در زمان صدام حسین «گل و بلبل» نبود. اکنون هم نیست. ولی همانگونه که نباید افسانه خجالت آور «وجود سلاح‌های کشتار جمعی در عراق» را از یاد برد، نباید از امنیت سر نیزه‌ای حکومت صدام در عراق نیز افسانه ساخت. با بودن صدام و پسرانش و دار و دسته‌شان هیچ افق روشنی در مقابل چشم مردم عراق نبود الا امروز جنگ با ایران و فردا جنگ با کویت و پس‌فردا جنگ با شیعیان جنوب و روز بعدش جنگ با کردها در شمال و... . با آمدن آمریکائیان لااقل موانع ایجاد تغییر در عراق که حکومت بعثیان بود از بین رفت. حالا اینکه مردم عراق چقدر عاقل و فهمیده باشند تا از این موقعیت تاریخی که شاید هر چند قرن یک بار ممکن است روی بدهد برای بهبود زندگی خود بهره ببرند یا برای بریدن سر یکدیگر و تکه‌تکه کردن مردم بی‌گناه، به خودشان بر می‌گردد.
فعلا عراق زیر ذره‌بین دنیا است. ای‌کاش همین توجه در مورد عراق صدام حسین نیز وجود داشت. آنگاه شاید مردم جهان بجای اینکه تظاهرات کنند علیه جنگ، تظاهرات می‌کردند به‌نفع انجام عملیات نظامی علیه عراق.
1 Comments:
دوستان
زیتونجوانه ها
نامه هائی از تبعید
ملاحسنی
بامداد
لوبیا
شراگیم
سی و پنج درجه
گنج ما در کنج زندان
گوشزد
بلوط
نقطه ته خط
از کیمیای مهر تو
سرزمین رویائی
تب چهل درجه
وقایع ابن محمود
آزاد نویس
فرزام نامه
با جرات نميگم
آرش عبدی
میکده کوهستانی
بی بی گل
نامه های ایرونی
محشل
پنگوئن ۱۰۱
عابر پیاده
یادداشت‌های پراکنده یک بچه مخفی
استامینوفن
توکای مقدس
یک دیوانه عاقل
تقویم تبعید
خیابان شماره یازده
دغدغه‌های گم شده
مردوک
کمانگیر
آوای موج
وسوسه ای بنام بودن
اندیشه نفر سیزدهم
روزمرگی
kash