همکاری دارم که چند هفته پیش رفته بود و فیلم ۳۰۰ را دیدهبود. این بنده خدا (با آن استاد شرق شناسی جناب حضرت «جیمز» که این روزها مخ بنده را توی فرقون گذاشته و دارد دور کوچههای محل کار میگرداند اشتباه نشود، این یکی دیگر است و آدم حسابی است) اصلا نمیدانست که پرشیا همان ایران فعلی است (حالا اینکه یک سرزمین از دوهزار و پانصد سال قبل چه ربطی دارد به سرزمین امروزیش و رابطه مردمان آن زمان با این زمان کدام است بماند که موضوع بحث ما نیست). خلاصه یک کم که اطلاعات بهش دادیم که آن اراجیف فیلم ۳۰۰ چنین است و چنان است و چند تا عکس مختلف از ایران را دید ناگهان موضوع گروگانگیری (=اسیرکردن=همان مسئله ۱۵ ملوان/تفنگدار انگلیسی، حالا هرچه که بنامیدش) پیشآمد. باز هم کلی روی طرف کار کردیم که مصادیق فیلم ۳۰۰ را در جهان کنونی نیابد.
پنجشنبه * که داشتم به یکی از رادیوهای ایرانی این طرف آب گوش میکردم (سرکار با اینترنت مجانی به رادیو گوش کردن کلی حال میدهد!!!) طرف سر رسید. از من درباره موسیقی پاپ ایرانی پرسید و بعد رفت توی قسمت خودش پای کامپیوتر و همان رادیوئی را گرفت که بنده مشغول گوش دادنش بودم. ظاهرا از موزیک ایرانی خوشش آمده. بعد از من پرسید آیا سایتی را میشناسم که موسیقی ایرانی بدون کلام (آهنگ خالی) داشته باشد چون کلام آن را که نمیفهمد ولی میخواهد با گوشدادن به موسیقی سعی کند بفهمد که سمت و سوی فرهنگی جامعه ایران کدام است و اگر چیزی یافت که پسندید بعید نیست که سعی کند آهنگ آن را خودش بزند (مثل ما که یک آهنگی را با سوت میزنیم، منتها او با گیتار و کمی پیانو این کار را میکند).
علی ایحال اگر سایتی سراغ دارید که میتوان در آن موسیقی خالی ایرانی (آهنگ خالی) چه پاپ و چه سنتی یافت لطفا آدرس بدهید تا به طرف منتقل کنم. ثواب دارد بابا. حالا هم که یکی پیدا شده علاقهمند به موسیقی ما باید نگهش داریم نپرد از دستمان.
------------------------
*ممنون از دوست عزیزی که در کامنت تذکر داده بودند. حق با شماست. تایپ هول هولکی مطلب باز کار دست من داد. ببخشید. نوشته بودم «دیروز» که البته میشد یکشنبه و طبعا تعطیل در این سر دنیا. منظورم آخرین روز کاری هفته قبل بود (یعنی پنجشنبه که جمعهاش بخاطر عید ایستر مسیحیان تعطیل رسمی بود).