نگاهی دیگر، نگاه ما
خیلی وقتها در زندگی لازم است که از نگاهی دیگر به قضایا بنگریم، از زاویه‌ای جدید. نگاه ما باید نگاهی دیگر بشود و نگاهی دیگر نگاه ما
سفر خاتمی، نامه فاطی، دعوای الکی
سفر رئیس جمهورسابق ایران آقای خاتمی به آمریکا و سخنرانی های وی و دیدارش با جیمی کارتر موضوع مهمی است که خبر از قریب الوقوع بودن یک تغییر مهم (مثبت یا منفی) در روابط دو کشور دارد. قصد من تحلیل این مسئله نیست.
می خواهم توجه شما را به این جلب کنم که خانم معلوم الحالی که بار اول نیز نیست که نامه ای می نویسد و هرچه لایق خودش است بار دیگری می کند (خانم فاطمه رجبی همسر غلامحسین الهام ) مجددا دست به قلم می شود و دیگر بار می کند آنچه تا کنون می کرده.
از سوی دیگر در بسیاری از سایت های خبری - تحلیلی و یا وبلاگ هائی که به مسائل سیاسی می پردازند موضوع سفر خاتمی تحت الشعاع فحاشی های این خانم و نامه کذائی شان قرار گرفته. این دقیقا همان کاری است که این خانم و همفکرانشان مایل به انجامش بوده اند. یعنی نفس یک خبر مهم و سرنوشت ساز را چنان با هو و جنجال و لجن پراکنی لوث می کنند که دیگر فضائی در اطراف خبر برای بررسی و تحلیل آن نماند. مسئله از خاتمی فراتر است، مسئله این است که نمی خواهند به این خبر و آنچه اتفاق می افتد توجه گردد چرا که این خود نقطه عطفی در روابط ایران و آمریکاست.
تا کنون که به مدد ما "اینترنتی یان" این هوچی ها موفق بوده اند که قضیه را متوجه
الف) شخصیت خاتمی ب)کشمکش بر سر نقش این خانم و نامه هایش ج)نگرش جناحی به قضیه
نمایند و نه تحلیل و تفسیر اینکه به حضور فیزیکی رئیس جمهور سابق ایران در آمریکا آنهم در زمان شاخ و شانه کشی هر دو کشور برای هم چه لزومی بود؟
ضمن اینکه اکثر گزارش ها در این زمینه هم خبری هستند و نه تحلیلی. یعنی این یک حرکت غیر منتظره بوده حتی برای تحلیلگران. سوال اینجاست که حرکت غیر منتظره در دنیای سیاست در چه مواقعی پیش می آید؟
مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin
نوشته شده در 8:34 AM توسط ققنوس.
0 comments

Free Blog Counter