نگاهی دیگر، نگاه ما
خیلی وقتها در زندگی لازم است که از نگاهی دیگر به قضایا بنگریم، از زاویه‌ای جدید. نگاه ما باید نگاهی دیگر بشود و نگاهی دیگر نگاه ما
آلت زنا
من که کاملا گیج شده ام. از یک سو می دانم که دستیابی ایران به تکنولوژی غنی سازی اورانیوم عواقب جدی محیطی-اجتماعی به همراه دارد که ساده ترین آن این است که روزی آنچه در چرنوبیل اتفاق افتاد در مقیاسی کوچکتر در ایران فاجعه آفریند. نیز شک ندارم که آنچه دولتمردان ایران دنبال می کنند به سلاح اتمی ختم می گردد. شاخ و شانه کشی آمریکا هم در آینده نزدیک به رهبران ایران این بهانه را می دهد که برای دفاع از "بیضه اسلام" و "امت شهیدپرور" نیاز به وسیله بازداشتن دشمن است و چه چیزی بهتر و قوی تر از سلاح هسته ای.
از سوی دیگر نمی توانم از لحاظ حقوقی ساکت بنشینم که آمریکا بگوید "ایران به دنبال دستیابی به سلاح هسته ای است و مستحق تحریم و چه و چه" چرا که هنوز حتی از دید آژانس بین المللی انرژی هسته ای این موضوع تائید نشده. به دیگر سخن "انجام جرم محرز نگشته" که هیچ، تا حال حاضر"قصد انجام جرم" هم اثبات نشده.
می گویند روزی جحاء از بازار می گذشت که دید عسسان مردی را گرفته و کشان کشان می برندش. جرمش پرسید گفتند می بریمش حد زنیم که آلت انداختن شراب در نزدش یافته ایم. جحاء نیز همراه آنان می شود. عسسان می پرسندش تو چرا از پی ما می آئی؟ جحاء می گوید اگر داشتن آلت جرمی خود جرم است، مرا نیز با خود ببرید و حد زنید که آلت زنا در نزد خویش دارم.
حالا حکایت آمریکا و ایران است. راه حل فقط مذاکره است و بس. چرا دو طرف قمیش می آیند و عشوه شتری از خود صادر می کنند نمی دانم. خدا کند این "نو دولتان" از خر شیطان پائین بیایند.
دوستانی که از قوانین حقوقی سر در می آورند این حقیر را یاری نمایند.
مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin
نوشته شده در 9:26 PM توسط ققنوس.
0 comments

Free Blog Counter