نگاهی دیگر، نگاه ما
خیلی وقتها در زندگی لازم است که از نگاهی دیگر به قضایا بنگریم، از زاویه‌ای جدید. نگاه ما باید نگاهی دیگر بشود و نگاهی دیگر نگاه ما
ما با هیچ کس دیدار نمی کنیم (تا اطلاع ثانوی)
خبر ملاقات آقای خاتمی با جیمی کارتر در نفس خود خبری بس مسرت بخش است. اما اگر به یاد داشته باشید در دو واقعه جداگانه در زمان ریاست جمهوری آقای خاتمی ایشان از ملاقات و دست دادن با بیل کلینتون رئیس جمهور وقت آمریکا و موشه کتساف رئیس جمهوری اسرائیل طفره رفتند (بار اول به بهانه رفتن به دستشوئی در سازمان ملل از جلوی بیل کلینتون فرار کردند و باردیگر در مراسم یادبود پاپ ژان پل دوم رهبر کاتولیک های جهان در کنار رئیس جمهوری اسرائیل قرار گرفتند که ظاهرا خودشان را به آن راه زدند!)
اکنون که ایشان دیگر مسئولیت رسمی دولتی ندارند شاید ملاقات با دیگر چهره های سیاسی جهان برایشان راحت تر باشد. ولی بهر حال خدا به ایشان رحم کند وقتی که به ایران بر می گردند. ملاقات با رئیس جمهور آمریکا در زمان انقلاب ایران؟ ملاقات با کسی که می خواست گروگانهای آمریکائی در ایران را با زور نیروی نظامی آزاد کند؟ ملاقات با رهبر وقت "شیطان بزرگ"؟
ولله ما که از سیاست سر در نمی آوریم ولی اگر بتوان پس از هشت سال جنگ و خون ریزی و شهید دادن و کش مکش با صدام حسین با وی کنار آمد و "صلح بین اسلام و کفر" را که طبق گفته آیت الله خمینی "معنا ندارد" معنا دار کرد و در مکاتبات یک ساله ای بین رئیس جمهوری های دو کشور (آقای رفسنجانی و صدام حسین) برای مبادله اسرا یک دیگر را "آقای رئیس جمهور" خطاب کرد و نه "صدام حسین کافر" یا صدام عفلقی" پس چرا نتوان با جیمی کارتر (یک فسیل نفس کش)" دیدار کرد و شاید توانست راهی برای اجتناب از رویاروئی نظامی یافت.
سفرشان بخیر و خوبی و خوشی فقط فکر می کنید سوغاتی ایشان برای جیمی کارتر و سوغاتی بازگشت شان به وطن برای ملت چه خواهد بود؟
مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin
نوشته شده در 3:04 AM توسط ققنوس.
0 comments

Free Blog Counter